تعبیرِ استاد شریعتی از واپسین هدف

احیا: سی و یکم فروروردین هزار و سیصد و نود و هفت هجری خورشیدی،سی و یکمین سالروزِ درگذشت محمد تقی شریعتی است .   امسال این سالروز مصادف است با سوم شعبان سالروز میلاد امام حسین(ع) و ورود ایشان به مکه پس از امتناع از بیعت با حاکم جور.    استاد  محمد تقی شریعتی هم  ،در سوم شعبان سال 1341خورشیدی گفتاری را در سطح عموم ارائه داد با عنوان «چرا حسین قیام کرد ؟» . این گفتار در سالهای 1342 و 1356 و احتمالاً در مقاطع زمانی دیگر به صورت مستقل چاپ و منتشر شد . در سالهای اخیر هم گفتار مزبور در ضمنِ مجموعه سخنرانیهای ایشان منتشر شده است .

 از سخنرانی مزبور نکته زیر را انتخاب کرده ایم  که جنبه بنیادیتری دارد  و آنچنان که باید ، مورد توجه نیست؛ گو اینکه  سخنرانیِ استاد  ،واجد نکات سودمند و قابل بحثِ دیگری هم هست.

پیش از این نیز در سال 84 در همین سایت ،مقاله ای منتشر شد با عنوان «محمد تقی شریعتی؛ بیدارگری با عقل اسلامی » که

ویراسته آن هم اکنون درسایت موجود است- نشانی مقاله:

http://nehzatehya.blog.ir/1384/04/22/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF

این نکته هم شایانِ ذکر است که نکته زیر  و جملات قبل و بعدِ آن در متن کتاب ، با این عنوان تنظیم شده است :«هدف را از یاد نبریم». 

_________________________________________ 

استاد محمد تقی شریعتی :

«پیغمبر برای تزکیه می آید . ...پس باید تمام اعمال ، از واجبات و مستحباتی که مسلمان پیرو این پیامبر انجام می دهد ، به این هدف کمک کند . اگر با هدف متناقض بود غلط است و در این شکی نیست . حالا ما در این شفاعت ، زیارت و گریه به مردم چه می گوییم؟ هنگامی که می خواهیم مردم را به زیارت تشویق کنیم  و به شفاعت امیدوار سازیم  و یا به گریه و زاری بر حسین (ع)  و احیای امر آل محمد (ص)واردشان کنیم اگر نتیجه این اعمال تزکیه می شود درست است  و هدفِ نبوت است . اما اگر در این طریق نبود ، اشتباه است  و نادرست درک کرده ایم  و باید در فکر خویش تجدید نظر نماییم ».