احیا

احیا ،کارِ خدا است. احیا ، راه و رسمِ آزادیبخشِ انبیا است. پیروانِ پیامبران به همان اندازه که به دعوتِ آنان لبیک می گویند ،خود، زنده می شوند و با دعوتِ دیگران به خوبیها و بازداشتن آنها از بدیها ،به زندگیبَخشیِ پیامبران اقتدا میکنند. احیا مستلزمِ مجاهدت و برپاشدنهای پی در پی است. از این رو است که می توان از آن به نهضت تعبیر کرد. دعوت انبیاء در تاریخ، پیش از هرچیز ،عاملی است برای تغییر و نه ابزاری برای توقف در نظمی مستقر، توجیهِ ناموجهِ آن و فروماندن از طِیِّ طریقِ تکامل.