جهانبینی فاطمه (س)

بیش از چهل سال پیش کتابی در ایران منتشر شد با عنوان «نگرشی در جهانبینی علی(ع) و فاطمه (س)»که مزین بود به مقدمه ای از دکتر علی شریعتی.

نویسندگان البته نتوانسته بودند آنچنان که باید از عهده کار برآیند اما به هرحال عنوان خوبی روی جلد کتاب خود قرار دادند. عنوان آن کتاب - به خصوص در اوضاع و احوال امروز - ما را به یاد یک مفهوم از دست رفته یعنی مفهوم جهانبینی می اندازد و این سؤال را پیش می کشد که چرا منظر« جهانبینی» در فهم سیرۀ بزرگان دین و به طور کلی در تلقی بسیاری از مسلمیناز اسلام متروک شد و چرا جای آنرا مفهوم سبک زندگی گرفت؟ نمی توان گفت علت، اهمیت یافتن عمل است؛ زیراپیشینیان هم عمل را میوه نظر یا جهان بینی می دانستند و بر اهمیت آن تاکید داشتند. رویکردجهانبینی متضمن معنای خاصی از عملبود و رویکرد سبک زندگی متضمن معنایی دیگر است.

اینروزها بیش از پیش نیازمندیم نه همچون دهه های قبل بلکه با ذهنی پُرمایه تر به مفهوم جهانبینی بازگردیم و عمل را به گونه ای دیگر بفخمیم و در ضمنِ جهان بینی اسلامی از جهان بینی فاطمه(س) و جهانبینی فاطمی سخن بگوئیم؛ ولو با الفاظ دیگر./

امیرحسین ترکش دوز