احیا

احیا کارِ خدا است. احیا راه و رسم آزادیبخش انبیا است. پیروان پیامبران به همان اندازه که به دعوت آنان لبیک می گویند، خود، زنده می شوند و با دعوت دیگران به خوبیها و بازداشتن آنها از بدیها، به زندگیبَخشیِ پیامبران اقتدا می کنند. احیا مستلزم مجاهدت و برپاشدنهای پی در پی است. از این رو است که می توان از آن به نهضت تعبیر کرد. دعوت انبیاء در تاریخ پیش از هرچیز عاملی است برای تغییر و نه ابزاری برای توقف در نظمی مستقر، توجیه ناموجهِ آن و فروماندن از طِیِّ طریق تکامل.